Сомонаи мазкур ва мундариҷаи он аз ҷониби гурӯҳ «чӣ тавре ки ҳаст» ва «чӣ тавре ки дастрас аст» бе ягон пешниҳодкунӣ ёки кафолатҳои дилхоҳ, айнан ёки дарназардошташуда пешниҳод карда мешавад. Гурӯҳ аз ҳамаи кафолатҳои айнан ва дарназардошташуда рад мекунад, аз он ҷумла, вале бе маҳдудият, кафолатҳои дарназардошташавандаи таъмини молӣ, короям будани мақсадҳои махсус, номҳо ва ғайриқонуниҳо. На дар ягон ҳолатҳо гурӯҳ ба ҷониби дилхоҳ барои зарари бевосита, нодуруст, хизматӣ, ногаҳонӣ, компенсативӣ, махсус, бавосита ёки дигар, ёки зарари дигар, ки маълумотҳои зеринро нест мекунад, зарарҳо ё фоидаҳо, гумкунӣ ёки зарари таваққуфи маълумотҳо, ки бо сомонаи мазкур ёки хизматрасониҳо дар сомонаи мазкур ба миён меоянд, ёки нусхабардорӣ, инъикос ёки истифодабарии онҳо, нисбати тафсири ҳуқуқӣ, ки агар гурӯҳ, дар бораи зарарҳои чунин огоҳонида бошад, аз он ҷумла бе маҳдудият, ки онҳо натиҷаи хатогӣ, вирус, таваққуф дар истифода ёки хизматрасонӣ нисбати сабаб бошад, ӯҳдадор намебошад. Гурӯҳ барои зарарҳо ё зиёни бо веб сомонаи дилхоҳи шахсони сеюм, ёки контенти онҳо, ки тавассути истинод дар ин сомона дастрас вобаста мебошанд ҷавобгар намебошад, шумо сомонаи мазкурро ёки дастгоҳи дар анҷоми сомона бударо барои хатари худ истифода мебаред.
Баъзе қонунҳо ба маҳдудкунии кафолатҳои дарназардошташударо ёки истиснонамоӣ ёки маҳдудкунии зарарҳои муайян иҷозат намедиҳанд. Агар қонунҳои мазкур ба шумо татбиқ карда шаванд, радкуниҳо аз ҷавобгарии баъзе ёки ҳамаи дар боло овардашуда, истисноҳо ёки маҳдудиятҳо татбиқ карда шуда наметавонад, вале ӯҳдадорӣ бояд дар дараҷаи баландтарини аз ҷониби қонун иҷозатдодашуда маҳдуд карда шавад.